Pelgrimslied

HET PELGRIMSLIED (met dank aan Louis Neefs voor de melodie van "Benjamin"):

De pelgrim zei: Ik ga maar weer vertrekken

't Was goed, bedankt voor de gastvrijheid

Een laatste groet en dan het afscheid

Want zijn tocht moest weer verder gaan

Refrein:

En zo was hij op weg naar het zuiden

Dag in dag uit

Hij liep over paden en over wegen

En soms kwam hij eens iemand tegen

En dan deelden ze samen een lach en een traan

Voor hij weer alleen op weg zou gaan (2X)

Zijn tocht bracht hem door dorpen en door steden

De mensen leefden er hun leven

Maar soms dan stopte iemand even

En vertelde hem zijn verhaal

Refrein

Zo liep hij daar vaak urenlang te stappen

En soms dan kreeg hij last van verveling

Want altijd maar die zelfde beweging

Maar daar was niet veel aan te doen

Refrein

Na dagenlang door de druilerige regen

Zag hij alles grauw en zwart

Maar net toen hij het op wilde geven

Scheen de zon weer in zijn pelgrimshart

Refrein

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zo, dat was weer een uiting van pelgrimistische creativiteit. De tekst welde op bij het wandelen onder een pracht van een zonsopgang, die rijkelijk over de in nevel gewade heuvels scheen. En ik heb er lang van kunnen genieten, want reeds voor half zeven was ik op pad vandaag! Enkele uren, en evenveel halve hartaanvallen (door uit het niets opduikende maar gelukkig veilig aan een ketting liggende bonken van waakhonden) later bereikte ik het pittoreske dorpje Saint-Jean-Saint-Maurice, op een heuvel aan de Loire gelegen. Ongelooflijk lieflijk uizicht: een beetje mistige lucht, stralende zon die in het water weerkaatst, in de verte een motorbootje dat als een traag puntje over de brede rivier aan de horizon verdwijnt. Voor de rest: pure stilte buiten het gesjirp van een paar krekels en een koekoek in de verte. Je kan je voorstellen dat ik daar even rustig bij moest gaan zitten. Dit soort landschappen nodigen spontaan uit tot meditatie, ik werd er stil van...

In de vroege namiddag kwam ik in een dorpje Emile (pelgrim) en Maturin (ezel) tegen, die mij als vrolijk gezelschap een paar uur vergezelden tot in Pommiers. En daar staat mijn tentje nu op de camping. Daarstraks de was gedaan, netjes op de wasdraad gehangen, alles mooi aan het drogen, even een wandelingetje naar het dorp en kwats: een stevig onweer erover, alles weer klieder nat... Maar weer uitgewrongen ('k heb er een blaar van op mijn handen!) en onder een tentzeil op een rek gehangen, zal morgen nog wel niet veel droger zijn. Enfin, zorgen voor morgen!