Tendinitis...
15 juni 2008 - Le Puy-en-Velay, Frankrijk
De snelheid van een pelgrim ligt zoal behoorlijk laag, maar vandaag staken de oudjes met een stok mij voorbij toen ik als half-gehandicapte toerist door de steegjes van deze prachtige stad slenterde. Volgens kenners heb ik het dus zitten: de onder pelgrims alom gevreesde peesontsteking, "la tendinite" in het Frans. Remedie: er zit niks anders op dan een aantal dagen volledige rust te nemen om alles te laten herstellen. Gewoonlijk strekt te pijn zich uit vanop de voet tot halverwege het been, maar bij mij blijft de pijnlijke zone beperkt tot mijn wreef. En als ik niet beweeg voel ik niets. Het is dus blijkbaar gelukkig geen zwaar geval... Vanmorgen een sportzalf gekocht bij de apotheek van wacht en die blijkt goed te werken, de pijn is nu al een stuk minder en ik kan ondertussen weer redelijk normaal gaan.
Maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om foto's te uploaden en mijn blog bij te werken. Er is bovendien trouwens vanalles te zien hier, o.a. een kerkje op een enorme uitstekende rots, waar ik een uurtje naar gregoriaanse gezangen heb zitten luisteren... Toen ik vanavond redelijk laat terug in het pelgrimcentrum aankwam, werd ik met vreugdekreten onthaald! Die schatten hadden zich de hele namiddag en avond ongerust lopen maken over mij, ze dachten al dat ik met een zware ontsteking in het ziekenhuis was beland of zo! Zoveel warmte en hartelijkheid ben ik tot nu op mijn pad nog niet tegengekomen. Ik werd er weer even stil van...
Bij deze beterschap gewenst.
Tendinitis is inderdaad een gekend en zeer gevreesd iets voor lange afstandswandelaars en dat zijn pelgrims. De goede raad die verschillende pelgrimvrienden mij verteld hebben: "Luister naar je lichaam, nooit iets forceren, hou je aan een strak schema vb. 25 à 30 km/dag, doe je er eens 50 km over slecht of minder goed parcour dan vraag je om problemen". Een goede raad van ex-compostelagangers Daniël en Alfons.
Jan het allerbeste, doe het rustig aan en je zal er zeker komen.
Ik ben net terug, na 7 weken onderweg te zijn geweest, lopen naar Santiago, ben tot St. Jean Pied de Port gekomen, hoe, dat wil je niet weten. Onderweg naar een arts geweest in Chartre en ik heb hetzelfde als jij, alleen te lang mee doorgelopen. De rest van de groep volg ik nu d.m.v sms-jes en de weblog van een van hen, Zij zijn reeds op de Camino in Spanje en gaan als een speer, heel voorspoedig gaat het allemaal. Maar Jan, neem het serieus die aandoening, rust zolang als nodig en als het moet ontstekingsremmer.
Het beste hoor, rustig aan zou ik zeggen en wens met je mee dat je op een goede manier aan zult komen in Santiago.
groetjes,
Jeanette
Toevallig belandde ik op jouw mooie weblog. Je verhalen lezen als een trein.
Met betrekking tot je tendinitis zou ik je misschien - als huisarts - nog volgende raad mogen geven: 1) pijn=rusten 2) het is goed om 's ochtends eerst wat op te warmen en te stretchen alvorens er in te vliegen 3) probeer elke dag na het stappen wat te stretchen - met name de probleemgebieden - en daarna de voeten en pezen af te koelen onder koud water. De koude werkt ontstekingsremmend. Dit laatste kan ook preventief werken, om ervoor te zorgen dat de problemen niet terugkomen.
Beterschap gewenst, goede reis!