Blij weerzien
12 juli 2008 - Sainte-Colome, Frankrijk
Vandaag bijna 40 km gedaan vanuit Lembeye naar Nay. Gisteren onverwachts nog een gîte d'étape gevonden in het stadje. Onverwachts, omdat ik dus sinds Nogaro ben afgeweken van de GR-route. Maar het blijkt dat Lembeye op een variante van de pelgrimsroute vanuit Arles ligt. Dus verrassing: een gîte ter beschikking! De route vanuit Arles is veel minder druk bepelgrimd, dus ik had de gîte met vier bedden, een keukentje en een douche helemaal voor mij alleen! Wel niet al te proper allemaal, maar ik vind (in tegenstelling tot sommige andere veeleisende pelgrims, die zich in het gastenboek ruimelijk beklagen over het gebrek aan hygiëne) dat je als pelgrim niet het recht hebt je te beklagen over een gratis overnachtingsmogelijkheid, dan moet je maar op hotel gaan!
Gisterenavond is het begin regenen, maar vanmorgen was het gelukkig weer droog. Niet voor lang spijtig genoeg. Het was lang geleden dat ik nog eens zo'n druildag gehad heb, maar vandaag was het dik prijs: sinds 10 uur heeft het niet meer opgehouden! Het veranderde weer zorgde meteen ook voor een meer melancholische stemming en overpijnzingen van filosofische aard. De hele dag goed doorgestapt, de laatste 10 kilometer op bekend terrein, want ik heb hier jaren geleden verschillende zomers doorgebracht op een boerderij in de buurt. Bijzonder om hier na zo veel tijd nu te voet aan te komen! In het stadje Nay begon het zo hard te regenen dat kamperen uitgesloten was, dus heb ik maar besloten nogmaals mijn pelgrimstrots voor even te vergeten... Mijn vrienden opgebeld, die een paar dorpen verder wonen en binnen een halfuurtje zat ik in een warme auto (het weze mij vergeven, Sint Jacob) richting nog bekender terrein: het dorp Sainte Colome, nabij het stadje Arudy. Een heel bijzonder weerzien met de familie na acht jaar afwezigheid! We hadden heel wat bij te praten en herinneringen op te halen... Rond middernacht plofte ik in een zacht bed, om er pas een kleine tien uur later weer uit te komen...
Gisterenavond is het begin regenen, maar vanmorgen was het gelukkig weer droog. Niet voor lang spijtig genoeg. Het was lang geleden dat ik nog eens zo'n druildag gehad heb, maar vandaag was het dik prijs: sinds 10 uur heeft het niet meer opgehouden! Het veranderde weer zorgde meteen ook voor een meer melancholische stemming en overpijnzingen van filosofische aard. De hele dag goed doorgestapt, de laatste 10 kilometer op bekend terrein, want ik heb hier jaren geleden verschillende zomers doorgebracht op een boerderij in de buurt. Bijzonder om hier na zo veel tijd nu te voet aan te komen! In het stadje Nay begon het zo hard te regenen dat kamperen uitgesloten was, dus heb ik maar besloten nogmaals mijn pelgrimstrots voor even te vergeten... Mijn vrienden opgebeld, die een paar dorpen verder wonen en binnen een halfuurtje zat ik in een warme auto (het weze mij vergeven, Sint Jacob) richting nog bekender terrein: het dorp Sainte Colome, nabij het stadje Arudy. Een heel bijzonder weerzien met de familie na acht jaar afwezigheid! We hadden heel wat bij te praten en herinneringen op te halen... Rond middernacht plofte ik in een zacht bed, om er pas een kleine tien uur later weer uit te komen...
Ce sont une multitude de paysages différents que tu mérites de contempler.
à très bientôt ,
Tes amis ,
Brigitte et Reinaldo.
Efkes weggeweest vanwege link kwijt, maar dank zij zuslief terug op het goede pad gebracht. Zopas je laatste bericht gelezen en alles gaat (sic) nog goed blijkbaar. Je vorige berichten haal ik nog wel in. Ik heb nu niet veel tijd, want straks gaat je zus alweer op reis en wie moet hier dan het werk opknappen? Jawel,
De collega van JeZus.
Tot de volgende.