Bon anniversaire, pèlerin!

Happy birthday, pelgrim! Ik zei het maar tegen mezelf toen ik wakker werd, vermits er niemand was om het me te wensen. Zielig? Nee hoor, alleen zijn hoeft geen synoniem te zijn voor eenzaamheid, en eenzaam voel ik mij helemaal niet! Maar meteen naar de bakker vanmorgen, een voorraadje feestelijke croissants en appelflappen ingeslagen! Mijn kleren waren inderdaad nog geen druppel droger dan gisteren avond, dus maar nat in een zak gedaan, minstens een kilo extra te torsen vandaag, dat kan tellen als verjaardagscadeau! In ieder geval is de zon volop van de partij, Sint Jacob heeft mijn pelgrimsgebedje blijkbaar verhoord.

Alleen of niet alleen, op je verjaardag voel je je toch altijd wat bijzonder... Er doken onderweg regelmatig herinneringen op aan voorbije verjaardagen, op verschillende plaatsen, met verschillende vrienden... Ik kreeg er een dankbaar-emotioneel gevoel bij!

Net toen mijn jarige pelgrimsmaag begon te knorren, kwam ik rond de middag in een dorp een restaurantje tegen. Ik had me al buiten op het terrasje geïnstalleerd, toen de dienster mij beleefd doch kordaat verzocht mee naar achter te komen. Een beetje verrast volgde ik haar door een smal gangetje om in een andere wereld te belanden. Wat op het eerste gezicht een familie-restaurantje leek, bleek een enorme, exotisch ingerichte brasserie te zijn! Ik was de eerste klant, maar nog geen kwartiertje later zat ik tussen misschien wel vijftig andere gasten (waar kwamen die plots allemaal vandaan, of droom ik???) in een soort regenwoud-achtige tuin, inclusief fonteintje en plastieken palmbomen... Paellatje, wijntje, chocolademousseje: njam njam! Toen ik weer buiten kwam kreeg ik wel een klop, combinatie van alcohol en brandende zon... Enfin, toch weer stevig doorgestapt, nog even in een soort afgedankte voetal-cantine geschuild voor een dreigend onweerswolk die toch braafjes voorbij dreef en uiteindelijk aangekomen in het stadje Montbrison, waar ze een pracht van een camping hebben: zo proper en verzorgd, tot hier toe nog niet meegemaakt! En daar staat mijn tentje nu dus.

Daarstraks had ik in het voorbij gaan een pelgrims-creperie ontdekt "bienvenue aux pèlerins" stond er, en een aantal mooie tekstjes ivm pelgrimeren. Daar moest ik naartoe! Het bleek een erg vriendelijk Zwitsers koppel te zijn dat het restaurantje uitbaat, met veel sympathie voor pelgrims. Ze trakteerden me op een gratis apperitiefje, kwamen gezellig bij me aan tafel zitten voor een babbel en hebben me achteraf nog met de auto terug naar de camping gevoerd (toch zo'n 3 km), wat een vriendelijkheid! Uiteindelijk toch nog bijzonder gezelschap op mijn verjaardag...