Op naar Hoegaarden!

Een echte pelgrim pakt al graag eens een pint... vandaar een kleine omweg via Hoegaarden (en eigenlijk ook wel omdat er een prachtig wandelpad naar daar loopt vanuit Leuven, en daarna één uit Hoegaarden recht naar Namen). Tot 's middags is een vriendin met mij komen meewandelen. Leuk zo eens gezelschap hebben (wie zin heeft,  kom maar af!) We hebben de GR-route gevolgd zonder plan, en dat viel wat tegen, want regelmatig de weg kwijt geraakt. Onder een lindeboom hebben we nog samen gepicnict en daarna scheidden onze wegen. Dag Ria!

Toch wel een speciaal gevoel: vanaf nu helemaal alleen op pad. Waar zou ik vanavond slapen? De hele dag enorm last gehad van tranende ogen. Toch geen hooikoorts zeker?!? Nog een paar keer de weg moeten vragen en volgens mij een heel stuk om gegaan, want pas tegen een uur of zes kwam ik in Meldert aan. Spijtig genoeg was mijnheer pastoor niet thuis om mij onderdak te verlenen... Ondertussen kon ik bijna mijn ogen niet meer openhouden en mijn voeten hadden het ook wel gehad, dus als een blind en kreupel hoopje pelgrim had ik nog net de kracht om een bord richting B&B te volgen. Daar werd ik heel gastvrij ontvangen door een vriendelijke man die in Meldert een prachtig oud Herenhuis tot een luxueuze B&B heeft omgetoverd. Ik kon goedkoop overnachten in een kamer die nog niet af is. Hij nodigde mij 's avonds zelfs nog uit voor het eten. En ja, je raadt het al: barbecue!!! (mmmmmmm) Hierbij ontbrak het nodige Hoegaardse tarwenat natuurlijk ook niet.

Een frisse douche doet wonderen. Ik voel mij op zijn minst 20 jaar jonger dan daarstraks. Nu nog even in mijn dagboek schrijven in de tuin en dan: tussen de lakens!