Leffe zonder bier

9 mei 2008 - Dinant, België

Vandaag fris als een rabarberstengel van start gegaan. Om acht uur stond ik al te popelen tot de poort van de jeugdherberg open ging. En of het nu te wijten is aan die dag rust, of aan die kilo boeken die ik kwijt ben, maar daarna ging ik er als een speer vandoor. Tot in Anhée niet de officiële route (veel te grote omweg) maar gewoon de Maas gevolgd. In Anhée voelde ik mij rond een uur of één nog zo fris dat ik besloot toch de heuvels in te duiken en de route te volgen tot aan de abdij van Leffe. Dat was een serieuze overschatting, wegens enorm veel stijgen en dalen. Uiteindelijk belde ik rond een uur of vijf redelijk uitgeput bij de abdij aan. Enorm gastvrij ontvangen! Een vriendelijke pater leidde me door een enorme doolhof van eeuwenoude gangen naar een mooi fris kamertje dat me al leek op te wachten. In de verste verte geen levende ziel te bekennen. Waar is iedereen? vroeg ik mij af, ik heb de hele gang voor mij alleen. Een frisse douche en een lekkere broodmaaltijd later (waarvoor uit het niets toch nog een twintigtal gemoedelijke paters te voorschijn kwamen) zit ik hier nu in de prachtige tuin van de abdij in alle stilte mijn dagboek te schrijven. Vrolijke boel eigenlijk die paters, allemaal even opgewekt en vriendelijk... Ze doen zelfs mijn was! Langzaam verkoelt de avond mijn vermoeide pelgrimslijf terwijl van buitenuit het geluid van spelende kinderen en een voorbijrijdende vrachtwagen als een vage herinnering aan een verre wereld deze oase van rust binnendringt. De pelgrim knikte stilletjes, er verscheen een glimlach op zijn gezicht, hij zag dat het goed was...

Foto’s