Pelgrim zijn is levensgevaarlijk!

Ik leef nog, al mag ik van geluk spreken, beste lezer, want overal loert het gevaar op het pad van een pelgrim! Vanmorgen de schrik van mijn leven beleefd toen ik mij al fluitend een weg baande door een tamelijk dichtbegrast bospaadje: stap stap stap fluit fluit fluit stap fluit stap fluit stap... WAAAAAAAAAAAAHHHH: plotseling oog in oog met een kastaar van een giftige slangenkop!!! Op nog geen halve meter van de plek waar ik zonet mijn argeloze pelgrimsvoet had neergezet kronkelde een vet adderlijf van wel een kleine meter lang! Tot nu toe had ik al wel een aantal lijken zien liggen (ook al niet zo'n aangename aanblik!) maar bij de ontmoeting met zo'n levend exemplaar sloeg mijn hart toch wel een paar kloppen over! Man, wat zijn die beesten groot, ik dacht dat zulke reptielen enkel in het regenwoud voorkwamen! Adderbeten zijn naar 't schijnt maar zeer zelden dodelijk, maar ze zijn wel giftig. Ze zien er ook enorm agressief uit, hoewel ze dat eigenlijk niet zijn: ze glipte gelukkig vrij snel weg in het struikgewas, zodat een versteende pelgrim langzaam terug tot zijn positieven kon komen...