Pelgrim in de Waalse hoofdstad

Sta ik gisteren morgen gepakt en gezakt, kan ik toch nergens mijn wandelstok meer vinden zeker! Alles afgezocht, maar foetsie... Dan maar stokloos verder. Eerst richting Hoegaarden zelf en van daaruit begint een prachtig fietspad van een dikke 40 km richting Namen. Een liedje van Urbanus over eenzaamheid zit de hele tijd in mijn hoofd: hoehoehoe raak ik ze kwijt? :-)

Pure rust dat fietspad! Ondanks mijn zere voeten kan ik toch van de zon, de stilte en een rustig Waals briesje genieten, hoewel er ook weer een dikke blaas op mijn rechter klein teentje is bijgekomen ocharme. Af en toe springt er een traan in mijn oog, niet van allergie deze keer, maar omdat het pelgrimeren een mens diep raakt. Naast een avontuur (en een sponsortocht!) is mijn tocht voor mij in de eerste plaats een zielsreis, terug naar de essentie van het leven. Soms word ik door de eenvoud, de eenzaamheid en de schoonheid van het landschap ontroerd...

Ik wou nog tot in Eghezée geraken, maar enkele kilometers voor dat stadje kreeg ik mijn voeten niet meer verder en ik ben dan maar en bos in gedoken om daar tussen de brandnetels in de illegaliteit te belanden, als wildkampeerder. Na wat gesukkel met mijn tentstokken lag ik al gauw te dutten.

O ja, goed nieuws: geen tranende ogen meer, die hooikoorts was waarschijnlijk een reactie op mijn zonnecrème. Gisteren andere gekocht en ik behoor weer vrolijk tot het rijk der zienden, Sint Jacob zij geheiligd! 

Vandaag vroeg weer op pad. Rond een uur of vier in Namen aangekomen en hier zit ik nu in de jeugdherberg tussen krijsende Waalse tieners die hier op kamp zijn. Gelukkig is het op mijn kamer wel heel rustig. Daarstraks op een plein voor de jeugdherberg nog een babbel gedaan met Robert: een joviale man van 74 die zich "nen echten Belg" voelt. Hij kan zelfs redelijk Vlaams. Hij heeft mij een pint getrakteerd en ik heb hem beloofd een kaartje te sturen van in Compostela.

Morgen heb ik verlof! Mijn voeten springen een gat in de lucht (bij wijze van spreken dan want zo actief zijn ze nu ook weer niet meer op dit moment van de dag). Morgen ga ik op mijn gemak Namen verkennen. Mooi stadje! Namen was zelfs een van de belangrijke vertrekpunten van Pelgrims. Er is hier zelfs een Rue Saint Jacques! Benieuwd of ik morgen wat meer over die geschiedenis te weten kom...