Nog steeds in Le Puy!

Na drie dagen ziekteverlof bruist mijn pelgrimsbloed om weer op pad te gaan! Ik ben ondertussen wel helemaal uitgerust en mijn voet is denk ik zo goed als genezen. Hopelijk blijft dat ook zo, ik ga hem in ieder geval in de watten blijven leggen de komende dagen en morgen ga ik het heel rustig aan doen, om weer op gang te komen.

Vandaag nog een paar praktische zaken in orde gebracht: mijn kleren gewassen in een wasserij, gidsen opgehaald die ik naar het postkantoor gestuurd had, nog wat gewinkeld voor morgen. Rond de middag kwam ik een bende betogers tegen die luid brullend en bommetjes afstekend ergens heel kwaad om waren, maar niemand van de omstaanders scheen te begrijpen waar het nu eigenlijk juist om ging. Ze leken in ieder geval op weinig sympathie te kunnen rekenen, en ook ik werd wat geïrriteerd door al dat lawaai in dit voor de rest zo vredige stadje.

Ik heb ze maar rustig laten doen en ben in de jeugdherberg een middagdutje gaan doen.  Daar heb ik trouwens daarstraks een vriendelijke Duitstalige Zwitser ontmoet die zoals zo velen met de trein naar hier is gereisd en morgen aan zijn tocht gaat beginnen. We gaan samen vertrekken, de eerste keer dat ik 's morgens met een compagnon op pad ga!

De voorbije dagen zijn er hier weer heel wat liters water uit de lucht gevallen, maar nu geraakt de voorraad daarboven blijkbaar stilaan op. Vanaf morgen voorspellen ze stralend zomerweer, dat gaat deugd doen!

Voila, straks ga ik nog linzen met worst eten (dé specialiteit van deze streek) met de Zwitser, op tijd mijn bedje in en zo is de pelgrim helemaal klaar om eindelijk aan de echte Jakobsweg te beginnen...