Weer alleen...

Na die fantastische belevenis van gisteren, had ik het in 't begin toch wat moeilijk om weer alleen op pad te zijn, een beetje een zwaar gevoel van eenzaamheid en lusteloosheid (kan natuurlijk ook wel door de champagne van gisteren komen...)  Alhoewel, het deed me eigenlijk ook wel goed om al die indrukken rustig te laten zinken. Tegen de middag was ik weer in mijn normale doen en ben ik flink beginnen doorstappen. Uiteindelijk toch nog bijna 30km gedaan schat ik! Genoeg luxe voor een pelgrim, besloot ik, en ik heb mijn tentje dan maar weer sober aan de rand van een bos opgesteld. Net op tijd, want het begon juist te regenen!