40km aan spoedtempo

Gisterenavond in het appartementje lagen een paar folders en plannetjes met info voor de pelgrims. In één ervan stond een verkorte route naar Reims, weliswaar niet door de velden (waar de GR meestal loopt), maar toch over rustige wegen. Ik besloot erin te vliegen en mijn ondertussen getrainde pelgrimslijf eens flink op de proef te stellen: 40km recht naar Reims vandaag, zou dat lukken?

Nadat de mist was opgeklaard, werd het weer een hete zomerdag vandaag! Aan een ijltempo van meer dan 6km per uur raasde ik over kronkelende wegen, door lieflijke dorpjes en uitgestrekte velden. Geen veeteelt meer in de Champagne, wel eindeloze graanvelden, afgewisseld met hectares koolzaad (wat voor prachtige gele bloemetjes zorgt maar een fletse geur verspreidt die mij stilaan de keel begint uit te hangen). Uiteindelijk belandde ik na de middag op een schijnbaar eindeloze Romeinse weg die over meer dan 10km kaarsrecht naar Reims loopt. Daar leek maar geen eind aan te komen, hoewel mijn voeten en de rest de beproeving goed doorstonden. In de prachtige kathedraal van Reims stond mij wederom een warm onthaal te wachten. Een vriendelijke vrouw (zelf een ex-pelgrim) vertelde me waar ik onderdak kon vinden en ze gaf me zelfs een lijst met overnachtingsmogelijkheden van hier tot in Vézelay, als dat geen service is!

Maar meteen twee nachten genomen in een soort grote jeugdherberg, want 't is tijd voor een rustdag, en ik wil mijn blog bijwerken! 'k Deelde mijn kamer toevallig met Seppe en Sven, twee toffe gasten die vorige week vanuit Zoersel met de fiets richting Marokko zijn vertrokken. 's Avonds samen de bloemetjes buiten gezet: lekker pizza gegeten (met een glas champagne erbij natuurlijk) en daarna nog even een café binnen gedoken, alwaar Sven mij op een smakelijke Trippel van Westmalle trakteerde (zijn lievelingsbier), mmmmm. Al gauw verlangde mijn vermoeide pelgrimslijf echter naar rust... en dat kreeg het, weeral in een mals bedje.